ต่อ มา ผู้สื่อข่าวจึงได้เดินทางเข้าไปพิสูจน์ความจริงที่บ้านหลังดังกล่าว พบเป็นบ้านไม้ชั้นเดียวแฝด ปลูกอยู่ริมถนนใหญ่ หน้าบ้านพบภาพถ่ายขยายขนาดใหญ่แต่งตัวคล้ายลักษณะกุมารทอง นุ่งผ้าโจงกระเบนสีทอง ถอดเสื้อไว้จุก สวมสร้อยคอทองคำน้ำหนัก 5 บาท ห้อยเหรียญหลวงพ่อโสธร และแขนทั้งสองข้างสวมปลอกเครื่องรางสีทอง โดยสร้อยคอเส้นดังกล่าว นางภัทราภรณ์ (ขอสงวนนามสกุล) 43 ปี ผู้เป็นแม่ เล่าว่า เมื่อครั้งที่เด็กชายวันเฉลิม (ขอสงวนนามสกุล) อายุ 6 ปี ลูกชาย ยังมีชีวิตอยู่ ให้เลขเด็ดมาจนถูกรางวัล 1 แสนบาท จึงได้ซื้อทองคำให้ลูกใส่ภายในห้องบ้านไม้น๊อคดาวน์ เป็นสถานที่เก็บโรงศพแก้ว บรรจุร่างที่ไร้วิญญาณของ เด็กชายวันเฉลิม แต่งกายด้วยชุดไทยโบราณสีทอง ห่มด้วยผ้าแพรไหมสีทอง ใบหน้าดำคล้ำแต่ยังอิ่มเอิบ ไม่เน่าเปื่อย
ด้าน หน้าโรงศพในห้องบ้านหลังดังกล่าว พบหิ้งทำเป็นชั้นๆ แต่ละชั้นมีตุ๊กตากุมารทองขนาดต่างๆกัน จำนวนมาก มีเครื่องเซ่นไหว้ พร้อมด้วยกระถางธูปเทียน กระบอกติ้วตั้งอยู่บนชั้นหิ้ง ส่วนด้านข้างหิ้ง พบเป็นของเล่นที่ประกอบไปด้วยรถชนิดต่างๆและตุ๊กตาของชอบของน้องวันเฉลิม
นางภัทราภรณ์ พุ่มบางแก้ว อายุ 43 ปี แม่ของน้องวันเฉลิมเล่าให้ฟังว่า เมื่อตอนน้องวั นเฉลิม ยังมีชีวิตอยู่ มีคนมาทักว่า เขาเป็นกุมารทอง แต่ก็ไม่ได้นำน้องไปรับขวัญหรือขึ้นเจ้าเข้าทรงอะไร เพราะเห็นว่าเขาชอบซื้อกุมารทองมาอยู่แล้ว ตนจึงเฉยๆไม่รู้สึกอะไร ตอนกลางคืนก็มักเล่นกับตุ๊กตาอยู่คนเดียว ยิ้มและหัวเราะอยู่คนเดียว เพื่อนบ้านยังเคยมาเล่าให้ฟังอีกว่า น้องวันเฉลิม ยังมีเพื่อนอยู่อีก 1 คน ที่วิ่งเล่นด้วยกัน ยายของน้องวันเฉลิม พอมีอาการเจ็บปวดตามเนื้อตัว ก็เคยมาจุดธูปขอให้ช่วย อาการที่เป็นเจ็บป่วยก็หายไป ต่อมาจึงตั้งชื่อเล่นลูกชายว่า น้องสมหวัง เพราะใครขออะไรแล้วมักจะสมหวัง
เมื่อ ตอนเสียชีวิตใหม่ๆ แพทย์บอกจะฉีดยาให้เพื่อกันเน่าเปื่อย แต่ตนไม่ยอมให้ฉีด เนื่องจากน้องวันเฉลิม เคยสิ้นลมมา 2 ครั้งแล้ว ครั้งแรกหยุดหายใจไป 1 วันเต็มๆ แต่กลับฟื้นขึ้นมาได้อีก ครั้งต่อมา ก็หยุดหายใจไปเฉยๆ ต้องพาไปหาหมอ หมอช่วยปั้มหัวใจ และใช้เครื่องช่วยหายใจให้ ทำให้หน้าเขียว ตาถลน ตนสงสารจึงให้ถอดออก ไม่ต้องการทรมานลูก คิดว่าถ้าเขาจะต้องเสียชีวิตก็เสียไป
แต่ พอมาอยู่บ้าน 2 วัน กลับฟื้นคืนชีวิตมาอีกแทบไม่น่าเชื่อ ซึ่งเป็นเรื่องแปลก วันที่เขาหยุดหายใจจะตรงกับวันพระทุกครั้ง ครั้งหลังสุดก็เช่นกัน เสียชีวิตเป็นครั้งที่ 3 หลังจากเสียชีวิตมาก็ยังนอนกอดเขาอยู่ 2-3 วัน ไม่ยอมนิมนต์พระมาสวด เพราะกลัวเขาจะไม่กล้ามาเข้าร่าง หลังจากตายมาแล้ว 8 วัน ร่างก็ไม่เน่า ไม่ขึ้นอืด ลำตัวยังอ่อนปวกเปียก ตนจึงไม่ยอมให้หมอฉีดยา หวังว่าเขาจะฟื้นคืนชีพมาอีก และนำบรรจุเข้าโรงแก้ว
ทุก วันนี้สภาพร่างกายเขาได้แห้งไปเอง ไม่เน่าเปื่อย จะครบ 100 วันที่เขาเสียชีวิตในวันที่ 28 มกราคม นี้แล้ว ตนก็ยังไม่เห็นฟื้นมา แต่ตนก็ไม่ปิดฝาโรงหากเขาฟื้นขึ้นมา จะได้มีอากาศหายใจ ตนจึงต้องการที่จะเก็บเอาไว้ ซึ่งถ้าหากเน่าเปื่อย ส่งกลิ่นเหม็นก็คงจะนำไปเผ่า แต่ทุกวันนี้สภาพยังร่างกายปกติ และทุกวันนี้พี่สาวก็ยังแอบมาหอมแก้ม เข้ามากอดน้องวันเฉลิมอยู่เสมอ ส่วนเรื่องการขอโชคลาภนั้น ตนยังไม่ต้องการให้นักเสี่ยงโชค เข้ามาจุดธูปเทียนขอโชคลาภ เพราะยังไม่ต้องการให้มารบกวนเขา อยากให้อยู่อย่างสงบไปก่อน