ครอบครัวนี้มีสมาชิกทั้งหมด 4 คน มีคุณยายวัย 70 ปี ลูกชายลูกสะใภ้และหลานชายที่ชื่อเซียงเซียง อายุ 6 ขวบ คุณยายทำอาชีพขายไข่ไก่อยู่ข้างถนน ทุนของไข่ไก่ที่คุณยายรับมาคือ0.5หยวนต่อฟอง แล้วเธอขายหนึ่งหยวนต่อฟอง ได้กำไรเพียงนิดเดียวเอง สำหรับลูกชายและลูกสะใภ้ของคุณยายเป็นคนงานทั้งคู่ หลานชายกำลังเข้าเรียนประถมชั้นหนึ่ง
วันหนึ่งหลังจากที่หลานชายเลิกเรียนกลับมาถึงบ้าน เมื่อคุณยายได้ยินเสียงประตูคุณยายก็รีบวิ่งจากห้องครัวเข้าไปในห้อง แล้วบอกกับหลานชายว่า : "เซียงเซียงมาหายาย ยายได้ซื้ออะไรบางอย่างให้หลานนะจ๊า" หลานชายก็เลยตามคุณยายไปดู เห็นคุณยายได้ถือเสื้อผ้าชุดใหม่ชุดหนึ่งออกมาพร้อมรอยยิ้มแล้วกล่าวว่า "มาดูซิ เสื้อผ้าชุดใหม่ที่ยายซื้อมาให้ พอดีวันเสาร์หน้าก็จะเป็นวันเกิดของหลานแล้ว นี่แหละ ของขวัญวันเกิดที่ยายซื้อให้ บนเสื้อยังมีตัวการ์ตูนที่หลานชื่นชอบนะ" หลานชายก็เลยรีบลองใส่ด้วยความดีอกดีใจ และชอบมากจนไม่อยากจะถอดออกมา แต่พอถึงตอนเย็นลูกสะใภ้ได้กลับมาถึงบ้านพอได้เห็นแล้วก็เปลี่ยนสีหน้าไปทันที เพราะเสื้อผ้าที่คุณยายซื้อให้เด็กนั้นคุณภาพไม่ค่อยดี และยังมีกลิ่นด้วย แต่ลูกสะใภ้ก็ไม่ได้พูดอะไร หลังอาหารเย็นพอถึงเวลาอาบน้ำให้เด็ก ลูกสะใภ้กล่าวว่า "เซียงเซียงรีบถอดเสื้อผ้านั้นออกมา ที่บ้านมีเสื้อผ้ามากมาย ชุดนี้เก็บไว้ก่อน" หลังจากที่ได้ยินคำพูดแบบนี้จากลูกสะใภ้ คุณยายก็เงียบไปและไม่ได้พูดอะไร
เมื่อถึงตอนกลางดึกพอทั้งครอบครัวเข้านอนหมด คุณยายแอบลุกขึ้นมาไปเปิดประตูเบา ๆ แล้วออกไปหน้าบ้าน แล้วไปแกะถุงขยะเพื่อหาเสื้อผ้าชุดนั้นที่เธอซื้อให้หลานชาย เพราะว่าลูกสะใภ้ไม่ชอบก็เลยโยนทิ้งในถุงขยะ คุณยายได้แต่แอบเช็ดน้ำตาแล้วแอบเอาเสื้อผ้าชุดนั้นเข้าไปในบ้าน เหตุการณ์นี้ลูกชายของเธอมาเห็นเข้าพอดี จนทำให้ลูกชายของเธอก็น้ำตาไหลด้วยความเศร้าใจ
วันถัดไปคุณยายก็ออกไปขายไข่ไก่ตามปกติ ลูกชายของคุณยายได้ปลุกลูกขึ้นมาและกล่าวว่า "วันนี้เราแอบไปดูคุณยายขายไข่กันดีมั้ย?" หลานชายรีบพยักหน้า ดังนั้นสองคนแอบตามคุณยายไป และไปซ่อนตัวอยู่ในร้านน้ำชาที่อยู่ข้างๆคุณยาย เพื่อแอบดูคุณยายโดยผ่านหน้าต่าง
ตลอดเวลาในช่วงเช้า คุณยายได้ขายไข่เพียง30 ฟองเท่านั้น ใกล้ถึงเที่ยงแล้ว คนที่หาซื้อผักก็ค่อยๆน้อยลง เห็นคุณยายเริ่มเก็บของเตรียมจะกลับบ้าน แต่คุณยายก็ไม่ได้กลับบ้านทันที เห็นเธอเดินไปร้านขายเสื้อผ้าของเด็กร้านหนึ่ง ทั้งพ่อและลูกชายก็รีบแอบตามไปดู
เมื่อคุณยายเข้าไปในร้านขายเสื้อผ้า แล้วเอาเสื้อผ้าชุดนั้นที่เธอซื้อให้หลานชายออกจากถุงพลาสติก และบอกกับเจ้าของร้านว่าอยากจะขอคืน เจ้าของร้านดูแล้วก็รีบปฏิเสธว่า "คืนไม่ได้ มันสกปรกแล้ว"
"ถ้าฉันเอากลับไปซักสะอาดแล้วคืนได้มั้ย?" พนักงานขายก็ตอบว่า "ไม่ได้"
คุณยายร้องไห้ไปและกล่าวว่า "ฉันต้องขายไข่สองวัน จึงจะซื้อเสื้อผ้านี้ได้ มันแพงมากอย่างนี้ฉันคิดว่าพ่อแม่ของเด็กจะพอใจ แต่.... "
เจ้าของร้านตอบว่า "ถ้าฉันคืนเงินให้คุณ ฉันก็ขาดทุนแล้วสิ ฉันเปิดร้านก็ไม่ง่ายเหมือนกันนะ เงินที่หามาก็ยากลำบากพอสมควร.... "
คุณยายเสียใจมากก็เลยนั่งลงบนพื้นและร้องไห้ขึ้นมา
เมื่อลูกชายของคุณยายเห็นเรื่องราวทั้งหมดแล้วลูกชายของคุณยายเลยรีบสั่งกับลูกชายว่า "ลูก รีบไปเอาเสื้อผ้าชุดนั้นมาใส่" ลูกชายไม่ได้พูดอะไรรีบถอดเสื้อผ้าที่ใส่อยู่ลงมา แล้วเดินเข้าไปเอาเสื้อผ้าที่สกปรกที่อยู่ในมือของคุณยายมาใส่ พร้อมพูดกับคุณยายว่า "ยาย ไม่ต้องคืนนะ หนูชอบมันมาก"
ลูกชายของคุณยายก็รีบเดินเข้าไปหาคุณยายและช่วยพยุงคุณยายลุกขึ้นมา พร้อมกับเอาเครื่องมือสำหรับขายไข่ของคุณยายมาถือในมือตนเองและพูดกับคุณยายว่า "แม่ จากนี่ไปแม่ไม่ต้องออกมาขายไข่อีกแล้วนะ จากนี่ไปผมจะเหมาซื้อทั้งหมด"