“เจ้าจุด” สุนัขตัวโปรดของเจ้าพระคุณสมเด็จฯ (ปัจจุบันตายไปแล้ว)
สุนัขในสายพระเนตร
เจ้าพระคุณสมเด็จพระญาณสังวรฯ
ครั้งใดที่พบสุนัขขี้เรื้อน เจ้าพระคุณสมเด็จฯ ก็มักจะตรัสถามหาเจ้าของ
ว่าอยู่คณะใด กุฏิไหน เมื่อทรงทราบแล้ว
ก็จะโปรดให้บอกแก่ภิกษุสามเณรในที่นั้นให้ช่วยดูแลให้ดี
ทั้งยังทรงกระเซ้าว่า “คนตั้งเยอะแยะยังดูแลได้ สุนัขตัวเดียวทำไมดูแลไม่ได้”
ในคราวเย็นวันหนึ่ง เป็นที่ผิดสังเกตว่า ไม่มีสุนัขอยู่เพ่นพ่านเหมือนเคย
จึงตรัสถามบรรดาศิษย์ที่ตามเสด็จ “สุนัขหายไปทางไหนกันหมด”
ต่างคนต่างเลิ่กลั่ก ละล่ำละลักกราบทูล
“ทางวัดให้เทศบาลมาเก็บ..เอาไปเลี้ยง”
เจ้าพระคุณสมเด็จฯ จึงมีรับสั่งว่า
“เออ ! ก็เห็นบ้านเขาอยู่ที่นี่ จะให้เขาไปอยู่ที่ไหน ไปเอาคืนมา”
เท่านั้นเอง วันรุ่งขึ้นเทศบาลจึงต้องนำสุนัขของวัดมาคืน
ไม่คืนเปล่าด้วยนะ ยังแถมมาให้อีกตั้งหลายตัว
เนื้อหาบางตอนจาก : หนังสือบวรธรรมบพิตร
“เจ้าจุด” สุนัขตัวโปรดของเจ้าพระคุณสมเด็จฯ
“เจ้าจุด” เมื่อเห็นเจ้าพระคุณสมเด็จฯ ลงมาจากพระตำหนักที่ประทับ
ก็จะกลายเป็นตำรวจนำเสด็จ เวลาเสด็จไปไหน สุนัขตัวนี้ก็จะเดินนำไปก่อนเลย
และมักชอบคอยตรวจตราสถานที่ก่อนที่พระองค์จะเสด็จไปถึงที่นั้นๆ
เป็นสุนัขที่มีความภักดีอย่างยิ่ง บางครั้งพระองค์เสด็จไปนอกวัด
ไม่รู้ว่าพระองค์ท่านเสด็จกลับมาวัดเมื่อไหร่ ต้องรอดูเจ้าจุด
ถ้าเจ้าจุดไปรอที่พระประเทียบแสดงว่าใกล้เสด็จกลับละ
พอเจ้าจุดเห็นพระองค์จะแสดงความดีใจอย่างออกหน้าออกตา
ดีใจแล้วนำเสด็จกลับมาพระตำหนัก
และจะคอยนั่งอยู่ใกล้ๆ พระตำหนักตลอดเวลา
เมื่อเสด็จไปทรงปฏิบัติศาสนกิจ ณ พระอุโบสถ
เจ้าจุดก็รอจนพระองค์ทรงทำกิจเสร็จ ไม่ว่าดึกแค่ไหนก็จะไปส่งที่พระตำหนัก
นี่คือพระเมตตา นอกจากจะมีพระเมตตาต่อคนแล้ว
ยังสามารถจะสื่อไปยังสัตว์ทั้งหลายด้วย
แม้แต่ในช่วงที่พระองค์ประชวรต้องไปอยู่ที่โรงพยาบาลจุฬาลงกรณ์
“เจ้าจุด” ก็จะคอยเดินวนเวียนมองหาพระองค์ที่พระตำหนัก
หากพระองค์กลับมาที่วัดบ้างเป็นบางครั้ง “เจ้าจุด” จะตื่นเต้นกว่าเพื่อน
ไปนั่งรออยู่ก่อนละ ทั้งๆ ที่ไม่ได้เจอพระองค์มาหลายเดือน
“เจ้าจุด” มายืนต้อนรับอยู่ที่หน้าพระอุโบสถ
เพื่อรอรับเจ้าพระคุณสมเด็จฯ มาสดับพระปาฏิโมกข์
ณ พระอุโบสถ วัดบวรนิเวศวิหาร เมื่อปีพุทธศักราช ๒๕๔๖
แม้ “พระอุโบสถ” กับ “คณะเหลืองรังษี” ที่ประทับจะห่างกัน
แต่ในวันที่เจ้าพระคุณสมเด็จฯ เสด็จกลับมายังวัดนั้น
“เจ้าจุด” ก็มายืนต้อนรับด้วยสัญชาตญาณ
ที่ก็ล้วนอยู่ในสายพระเนตรแห่งเมตตาของพระองค์ท่าน
“เจ้าจุด” มายืนต้อนรับเจ้าพระคุณสมเด็จฯ
ในคราวที่เสด็จกลับมาในพิธีบำเพ็ญกุศลอุทิศถวาย
สมเด็จพระมหาสมณเจ้า กรมพระยาวชิรญาณวโรรส
(พระองค์เจ้ามนุษยนาคมานพ มนุสฺสนาโค)
สมเด็จพระสังฆราชพระองค์ที่ ๑๐ แห่งกรุงรัตนโกสินทร์
เนื่องในวันคล้ายวันสิ้นพระชนม์ ๒ สิงหาคม พุทธศักราช ๒๕๔๖
ณ พระตำหนักเพ็ชร วัดบวรนิเวศวิหาร
หลังจากที่เจ้าพระคุณสมเด็จฯ ต้องเสด็จไปประทับรักษาพระองค์
ณ โรงพยาบาลจุฬาลงกรณ์ เป็นระยะเวลานานๆ
ทุกครั้งที่มีโอกาสเสด็จกลับมายังวัดบวรนิเวศวิหาร
“เจ้าจุด” มักแสดงความดีใจที่พระผู้ทรงพระเมตตาได้เสด็จกลับมาวัดอีกครั้ง
ด้วยอาการที่ดุจจะชวนให้กลับไปพำนัก ณ พระตำหนักที่ประทับอีกครั้ง
“เจ้าจุด” วิ่งนำเจ้าพระคุณสมเด็จฯ กลับพระตำหนักคอยท่าปราโมช
คณะเหลืองรังษี ภายหลังเสด็จเยี่ยมคณะเขียวรังษีเป็นการส่วนพระองค์
เมื่อวันที่ ๑๙ มกราคม พุทธศักราช ๒๕๕๑
วาระสุดท้ายที่ช่วยกันนำร่างของ “เจ้าจุด” ไปฝังบริเวณด้านหน้า
พระตำหนักคอยท่าปราโมช อันเป็นที่ประทับของเจ้าพระคุณสมเด็จฯ
เมื่อวันที่ ๘ สิงหาคม พุทธศักราช ๒๕๕๓ ในช่วงเช้า
ปกติ “เจ้าจุด” จะนอนบริเวณกลางถนนภายในวัด
วันหนึ่งได้มีรถยนต์สีขาวคันหนึ่งวิ่งขับผ่านบริเวณที่ “เจ้าจุด” นอนอยู่
โดยคงคิดว่า “เจ้าจุด” คงจะลุกหนีทัน แต่เหตุการณ์กลับไม่เป็นเช่นนั้น
เพราะ “เจ้าจุด” เป็นสุนัขแก่อายุเกิน ๒๐ ปีแล้ว ฟันจะเคี้ยวยังไม่ไหว
แต่ฟันของ “เจ้าจุด” มีความพิเศษคือหมุนได้รอบทิศทาง
บางวันหมุนทางนั้น บางวันหมุนทางนี้ ไม่เหมือนกันสักวัน
ด้วยความแก่ทำให้มีความรู้สึกช้า รถคันดังกล่าวก็ทับร่างของ “เจ้าจุด” ไป
ด้วยแรงและความรู้สึกที่เหลือ “เจ้าจุด” ก็ค่อยๆ คลานไปใต้รถยนต์ที่จอดอยู่
ในบริเวณใกล้นั้น แล้วค่อยๆ สิ้นลมจากคนที่มันรักและซื่อสัตย์ตลอดไป
ขอขอบพระคุณที่มาของเนื้อหา :
เจ้าบอด เจ้าจุด สัตว์ตัวโปรดของสมเด็จพระสังฆราช
http://www.dhammajak.net/forums/viewtopic.php?f=22&t=47255
ขอขอบพระคุณที่มาของรูปภาพ : พระศรัณย์ ปญฺญาพโล
และท่าน Charoen Lloyd Phiriyaphahondon
= รวมพระนิพนธ์ “สมเด็จพระสังฆราช (เจริญ สุวฑฺฒโน)”
http://www.dhammajak.net/forums/viewtopic.php?f=22&t=43452
= พระประวัติ “สมเด็จพระสังฆราช (เจริญ สุวฑฺฒโน)”
http://www.dhammajak.net/forums/viewtopic.php?f=22&t=19822
ที่มาจาก กลุ่มคนอาสา กู้ชีพ กู้ภัย Thailand